Historia Zespołu Szkół Ponadgimnazjalnych w Garbatce-Letnisku

(obecnie Zespół Szkół Drzewnych i Leśnych im. Jana Kochanowskiego w Garbatce- Letnisku)

 

Od ponad pół wieku na terenie miejscowości  rekreacyjno-wypoczynkowej jaką jest Garbatka-Letnisko, funkcjonuje szkoła średnia jako Zespół Szkół Ponadgimnazjalnych, zwany potocznie Szkołą Drzewną. Wiedzę i umiejętności praktyczne zdobywają uczniowie tutejszej gminy i powiatu jak również Ci, z odległych zakątków województwa mazowieckiego i lubelskiego.
Priorytetowe zawody jakie posiada w swojej ofercie edukacyjnej szkoła, przyciągają rzeszę młodzieży pragnącej zdobyć wykształcenie i rozpocząć dorosłe życie, jako wykwalifikowani pracownicy przemysłu drzewnego i branży leśnej.
W naszej szkole wykształcenie zdobyło już ponad cztery tysiące fachowców, wśród nich są dyrektorzy fabryk, właściciele zakładów produkcyjnych, pracownicy firm stolarskich, zakładów meblowych, pracownicy Lasów Państwowych.
Niniejsza historia ma na celu ukazanie kierunku rozwoju szkoły, w różnych okresach jej istnienia, jak również ukazanie ludzi, którzy tutaj pracowali, wkładali trud i ogromne poświęcenie dla rozwoju szkoły i edukację młodzieży.
Synteza wydarzeń związanych z tą szkołą ukazuje również listę absolwentów, bez których sześćdziesięcioletni okres jej istnienia nie byłby przecież możliwy.
Zachowane w Kronikach Szkoły i Protokołach posiedzeń Rady Pedagogicznej zapisy, służyły jako bezpośrednie źródło informacji, na podstawie których udało się odtworzyć historię tej szkoły. Dodatkowo wzbogaciły ją zdjęcia, będące w większości pamiątkami rodzinnymi wielu pracowników, związanych ze szkołą.
Czytając, odnajdą Państwo swoje nazwiska, nazwiska bliskich, przyjaciół, znajomych, tych wszystkich którzy są częścią historii tej szkoły. 
Aby ułatwić czytelnikowi odnalezienie interesujących go informacji, historia szkoły podzielona została na dziesięcioletnie okresy, natomiast lista absolwentów zamieszczona jest na oddzielnym linku- ABSOLWENCI SZKOŁY

 

Życzę miłej lektury.

Lata 1948-1958

            Początki szkoły sięgają roku 1948, kiedy potrzeby rynku w okresie powojennym skłoniły wielu mieszkańców o rozpoczęcie starań , mających na celu zorganizowanie na terenie Garbatki  szkoły zawodowej o kierunku stolarskim. Władze Oświatowe  w Kielcach wyraziły pozytywną opinię i 9 października 1948 roku, uczniowie rozpoczęli edukację 
w trzyletniej Publicznej Średniej  Szkole Zawodowej. 
            Pierwszy dziennik lekcyjny zawiera listę uczniów, którzy rozpoczęli naukę w roku  szkolnym 1948/1949. Były to następujące osoby:
Basaj Marian (zam. Garbatka Długa), Bernacik Stanisław( zam. Garbatka Podlas), Czerski Stanisław ( zam. Kępice), Cywka Stanisław( zam. Policzna), Gorycki Adam (zam. Garbatka), Gwardiak Aleksander (zam. Garbatka Letnisko), Kielich Henryk (zam. Bąkowiec), Makuch Henryk zam. Policzna, Molenda Edward (zam. Bąkowiec), Molenda Edward (zam. Garbatka Podlas), Mazur Henryk(zam. Policzna), Mazanek Józef( zam. Molendy), Marszek Władysław (zam. Bąkowiec), Molenda Czesław (zam. Molendy), Maślanek Tadeusz(zam. Policzna), Maj Antoni (zam. Garbatka Podlas), Lenta Marian(zam. Policzna), Piątkowski Piotr (zam. Garbatka Podlas), Urbanek Ryszard (zam. Sarnów), Urbanek Henryk (zam. Sarnów), Trzos Marian (zam. Brzeziny Gm. Jedlnia ), Włodarczyk Kazimierz (zam. Czarnolas), Zawadzak Marian (zam. Garbatka), Zygmunt Jan (zam. Garbatka), Urban Stanisław (zam. Franków gm. Policzna),  Grygiel Adam (zam. Garbatka), Abramowicz Tadeusz (zam. Pionki), Okólski Edward (zam. Garbatka), Wójcicki Piotr ( zam. Garbatka Długa), Amanowicz Jan (zam. Patków gm. Policzna), Kurpiel Zbigniew(zam. Wólka Wojcieszkowa), Cibor Bogusław (zam. Pionki), Mazur Kazimierz (zam. Patków.zm Policzna), Wróbel Zygmunt (zam. Garbatka), Krokera Marian (zam. Zajezierze), Sobkiewicz Zdzisław (zam. Borki), Seredyn Zbigniew( zam. Sieciechów), Piskała Stanisław (zam. Borki), Wasiłek Adolf (zam. Borki),Groszek Józef (zam. Borki), Lis Marian (zam. Bogucic), Piskała Kazimierz ( zam. Borek), Warda Edward (zam. Gołąb), Gowin Józef(zam. Gołąb), Zając Władysław (zam. Żdzary gm. Jedlnia).
            Kadrę nauczycielską tworzyli wtenczas: Kazimierz Hornberger - dyrektor szkoły, Eugenia Maślanek, Bronisława Hornberger, Józef Maślanek oraz Tadeusz Kordiasz -nauczyciel zawodu. Baza lokalowa szkoły mieściła się w budynku posiadającym salę wykładową i warsztat wynajęty od braci Maślanek miejscowych właścicieli zakładu stolarskiego.
            W 1949 roku dyrektor otrzymał pozwolenie na lokalizację i budowę szkoły oraz warsztatów szkolnych, które usytuowane zostały przy ulicy Kolejowej , dzisiejsza Hanki Lewandowicz. Dzięki ogromnemu wysiłkowi ze strony kadry nauczycielskiej jak i również młodzieży szkolnej w budowaniu i remontowaniu baraków szkolnych, następny rok szkolny wzbogacony został o dodatkową ofertę edukacyjną, jaką było krawiectwo. W roku szkolnym 1949/1950 rozpoczęły naukę cztery  klasy o dwóch branżach: dwie klasy stolarskie i dwie krawieckie- konfekcji lekkiej i ciężkiej. 

Wykaz absolwentów-patrz ABSOLWENCI SZKOŁY

Dostępne źródła z tego okresu pozwalają ustalić, że w związku z nowopowstałym kierunkiem krawieckim uległ zmianie skład kadry pedagogicznej. Oprócz nauczycieli zatrudnionych 
w roku szkolnym 1948/49 pracę podjęło siedmiu nowych pedagogów: Zofia  Zajdler-nauczycielka fizyki, Helena Stawska-język rosyjski, Stanisław Talar, p.Kazimierczak, p.Werner, p.Szarzyński jako nauczyciele działu krawieckiego oraz p. Metlerski- nauczyciel działu stolarskiego.
            Baza lokalowa szkoły nadal nie spełniała odpowiednich wymogów, z związku z czym w następnym roku szkolnym dział krawiecki został zlikwidowany, a na jego miejsce utworzono elektrotechniczny. Instruktorami zawodu zostali: Stanisław Poznański i Józef Kołdej. 
            Po jednorocznym okresie istnienia dział elektrotechniczny również uległ likwidacji, pozostał jedynie kierunek stolarski o specjalizacji meblarstwo. Edukację kontynuowało 57 uczniów i 27 dziewcząt. 

Wykaz absolwentów -patrz ABSOLWENCI SZKOŁY.

            W tym też roku szkolnym 1951/52 grono pedagogiczne powiększyło się o trzy kolejne osoby: Stanisława Zamiejskiego, p.Drobiakowskiego, Henryka Kobiałkę. 
Z zapisów źródłowych wynika, że atmosfera wśród grona pedagogicznego nie była satysfakcjonująca, co odbiło się miedzy innymi na zmianie na stanowisku dyrektora szkoły. W styczniu 1952r. dyrektorem został Stanisław Zamiejski. 
Początek roku szkolnego 1952/53 przyniósł kolejne zmiany. Dyrektorem placówki został Stanisław Treliński, matematyk, nauczał również materiałoznawstwa, fizyki, wychowania fizycznego oraz sprawował opiekę nad szkolnym kołem sportowym i chórem. 

 

 

Języka polskiego nauczała Eulalia Rosiek. Pani ta prowadziła jednocześnie zajęcia związane 
z nauką o Polsce, język rosyjski, wychowanie fizyczne dziewcząt, a także sprawowała opiekę nad biblioteką szkolną i kołem recytatorskim. Funkcję kierownika warsztatów objął Henryk Kobiałko, który również nauczał technologii i rysunku zawodowego. Nauczycielami zawodu byli: Bronisław Sitek, Kazimierz Mazur, Jan Matlerski. Religii nauczała siostra zakonna- Maria Kalińska.
 Z dniem 1 września 1952r. został utworzony internat dla dziewcząt i chłopców. Początkowo mieścił się on  w dwóch domach prywatnych, wynajętych od  mieszkańca Garbatki p. Soleckiego, na okres remontu budynku szkolnego. Dużą pomoc w prowadzeniu internatu okazała miejscowa placówka przemysłowa- Destylarnia Żywicy, która objęła  patronat nad szkołą, organizując spośród swych pracowników Komitet Opiekuńczy Szkoły. Przewodniczącym został dyrektor tego zakładu Jan Czarnecki. W styczniu 1953r. internat został przeniesiony do budynków szkolnych. Kierownikiem internatu została Ludomira Rosiak, wychowawcą Leokadia Lenarczyk.
Zachowały się również informacje o personelu administracyjnym. Funkcję sekretarza szkoły pełniła Jadwiga Jaworska, księgowym został Stanisław Mazur, pracownikiem biura technicznego Wiesław Dziechciarski.
W roku szkolnym 1953/54 szkoła zmieniła nazwę na Zasadniczą Szkołę Drzewną. Łączna liczba młodzieży uczącej się wynosiła 82 uczniów, w tym 27 dziewcząt. W związku ze wzrostem liczby uczniów powiększyła się również liczba pracowników pedagogicznych szkoły. Na miejsce Stanisława Sitka, który został powołany do czynnej służby wojskowej, zatrudniony został Tadeusz Dziedzicki, jako nauczyciel przedmiotów zawodowych. 
Na miejsce Henryka Kobiałki zatrudniono Stanisława Gnojka na stanowisko kierownika warsztatów, oraz Kazimierza Gnojka i Jana Jędrysę jako nauczycieli zawodu-czeladników.
Personel administracyjny tworzyli: Jadwiga Jaworska-sekretarz szkoły, Stanisław Mazur -księgowy warsztatów szkolnych, Maria Winkielowa-księgowa internatu do stycznia 1954r., Maria Wiązowska – księgowa szkoły do grudnia 1953., Maria Bukańska księgowa szkoły od grudnia 1953r., Maria Lesiakowska-księgowa warsztatów do maja 1953r., Marian Glegała-technik produkcji warsztatów do grudnia 1954r oraz Jan Jasik- technik produkcji warsztatów od grudnia 1954r. Nastąpiła również zmiana personelu zatrudnionego 
w internacie. Miejsce Ludomiry Rosiek, mającej problemy zdrowotne zajął Ryszard Michałek od 1 kwietnia 1954r.. Liczba młodzieży mieszkającej w internacie wynosiła wtenczas 34 chłopców i 15 dziewcząt.
Dysponujemy również zakresem informacji z życia warsztatów szkolnych.
 W początkowym okresie istnienia, baza lokalowa nie była satysfakcjonująca. Panowała ciasnota, brakowało pomieszczeń na zorganizowanie wykańczalni i klejarni, co z pewnością mogło mieć negatywny wpływ na jakość szkolenia młodzieży. W związku z tym zaistniała konieczność budowy warsztatów szkolnych. W czerwcu 1954r. Dyrekcja Okręgowa Szkolenia Zawodowego w Kielcach, przydzieliła szkole dwa baraki w Labędach pod Gliwicami po zlikwidowanej szkole Przysposobienia Zawodowego. W ciągu dwunastu dni dziesięciu uczniów klasy II, pod nadzorem Stanisława i Kazimierza Gnojków- nauczycieli zawodu zdemontowali je i przetransportowali koleją do Garbatki w lipcu 1954r. 
            Nowy rok szkolny 1954/55 przyniósł ze sobą kolejne zmiany. Skład personalny uległ niewielkiej zmianie. Przydział czynności przedstawiał się następująco: Stanisław Treliński- matematyka i fizyka, Eulalia Rosiak- język polski, nauka o Polsce, opieka nad biblioteką
 i kołem recytatorskim, Tadeusz Lipiński- materiałoznawstwo, technologia, rysunek zawodowy, Kazimierz Hornberger- wychowanie fizyczne, przysposobienie sportowe oraz wychowawstwo w internacie, Helena Burdowa- nauczycielka dojeżdżająca z Radomia- język rosyjski. Funkcję kierownika internatu pełniła Wiesława Wysocka, kierownika warsztatów Stanisław Gnojek, zajęcia praktyczne prowadzili: Kazimierz Gnojek, Stefan Jankowski, Kazimierz Mazur, Jan Matlerski. Uległa również zmianie obsada administracyjna. Miejsce Marii Winkielowej zajęła Helena Wiraszka jako księgowa internatu. Od stycznia 1954r. pracę w księgowości szkoły podjęła Teresa Kęska, a od 1 lutego 1955r. księgowym internatu został Józef Wajszczuk, natomiast kierownikiem Wiesława Wysocka. Na stanowisko intendenta szkoły i warsztatów zatrudniony został Bolesław Atrasik.  
Po długotrwałych staraniach w czerwcu 1955r. władze szkolne wraz z młodzieżą, rozpoczęły przygotowania placu pod budowę  szkolnych budynków. Rozpoczęto karczowanie terenu dziedzińca szkolnego. Dostępne zapisy źródłowe zawarte w Kronice Szkoły, informują o ogromnej determinacji i poświęceniu nauczycieli i młodzieży  przy budowie szkoły 
i warsztatów, wyróżniając szczególnie kierownika warsztatów Stanisława Gnojka, który swój wakacyjny urlop poświęcił temu celowi. W ciągu lipca i sierpnia przywiezione spod Gliwic baraki były już niemalże ukończone.


 

            W roku szkolnym1955/56 zlikwidowany został internat dla dziewcząt, w związku
 z tym uległa zmniejszeniu ich liczba w szkole. Nastąpiły też zmiany personalne. Na miejsce Eulali Rosiek zatrudniona został Bronisława Hornberger, która jednocześnie przejęła nauczanie przedmiotu-nauka o Polsce oraz opiekę nad biblioteką.
            Od  listopada1955r. języka rosyjskiego nauczał Stanisław Leśniak. Nowym pracownikiem pedagogicznym został Tadeusz Brudny, który otrzymał zatrudnienie jako wychowawca internatu. Dotychczasowy kierownik internatu Wiesława Wysocka odeszła,
 a jej stanowisko na krótki okres zajął Roman Gałan, a następnie Kazimierz Hornberger. Pozostały skład Grona Pedagogicznego nie uległ zmianie. 
Od 1 grudnia 1955r. zmieniła się nieco obsada administracyjna. Nowym sekretarzem szkoły został były nauczyciel Stanisław Miłosz. 
Od 1 lipca 1956r. księgową internatu została Genowefa Janiszewska, księgowym internatu został Bernard Dreszer, intendentem Julian Kuc.
            Momentem przełomowym natomiast dla warsztatów szkolnych było oddanie we wrześniu 1955r. dwóch sal produkcyjnych, dzięki czemu praca młodzieży w ramach nauki zawodu, mogła odbywać się na jedną zmianę dziennie. Praca nad ukończeniem budowy warsztatów w dalszym ciągu trwała, jednocześnie kompletowano maszyny do wyposażenia nowej hali. 
Rozpoczęto również gromadzenie pomocy dydaktycznych, m.in. z dziedziny fizyki do wyposażenia klasopracowni.            
            Rok szkolny 1956/57 był pierwszym w życiu szkoły „rokiem bez dziewczyn”. Liczba uczniów płci męskiej wynosiła wówczas 107. Przyczyną braku zainteresowania szkołą przez płeć piękną mogły być nieodpowiednie warunki, min. sanitarne, lub też ówczesne potrzeby rynku nie skłaniały dziewczęta  do podjęcia nauki w tym zawodzie.
            Nowym pracownikiem pedagogicznym szkoły został nauczyciel dojeżdżający
 z Radomia Teofil Szopa, który nauczał fizyki. Pracownikami biura warsztatowego zostali Zdzisław Ostaszewski i Tadeusz Dziedzicki. Rok ten przyniósł zmiany w pracy warsztatów szkolnych. Oddane do użytku zostały trzy sale do obróbki ręcznej oraz jedna, przeznaczona na magazyn wyrobów gotowych. 
Edukacja i zajęcia praktyczne to nie tylko jedyne zadania szkoły. Z inicjatywy nauczyciela zawodu Stanisława Mazura powstało „szkolne kino”. Przeznaczono specjalne pomieszczenie, gdzie zaczęto wyświetlać filmy z zakupionego aparatu. Dla młodzieży stanowiło to ogromna atrakcję.
W następnym roku szkolnym 1957/58 wprowadzono trzyletni cykl nauczania. W związku ze zwiększeniem liczby oddziałów, uległa również zmianie liczba pracowników zatrudnionych w szkole, a przede wszystkim nauczycieli przedmiotów zawodowych. Pracę podjęło trzech nowych nauczycieli zawodu: Stanisław Mariak Jerzy Wroński oraz Zenon Kurkowski. Rok ten okazał się pomyślny w działalności warsztatów szkolnych. Zajęcia praktyczne przeniesione zostały do nowowybudowanych pomieszczeń, dzięki czemu prace odbywały się w lepszych warunkach. Był to olbrzymi sukces w dotychczasowym rozwoju szkoły. Jakość produkcji uległa znacznej poprawie, czemu służyła między innymi dobrze zorganizowana pracownia- wykańczalnia. Duży wysiłek w modernizacje warsztatów wnieśli nauczyciele zawodu: Stanisław Durlik i Stanisław Gnojek, którzy poświęcili swój czas pracy społecznej, na rzecz rozwoju warsztatów szkolnych.
Zachowały się również wzmianki na temat internatu . Funkcję kierownika pełnił Kazimierz Hornberger, wychowawcą był nadal Tadeusz Brudny. Internat zamieszkiwało 
w tym czasie 69 chłopców. Funkcjonujący przy szkole internat wymagał odpowiedniego zaplecza gospodarczego. Władze szkolne podjęły decyzje o budowie pomieszczeń, w których znajdować się miały sanitariaty oraz różne magazyny. Środki finansowe na ten cel szkoła pozyskała od Ministerstwa Oświaty, dzięki poparciu Dyrekcji okręgowej Szkolenia Zawodowego w Kielcach. Otrzymano kwotę 150 000 złotych. Prace budowlane rozpoczęto wiosną 1958r.

Lata 1958-1968

We wrześniu 1958r. naukę rozpoczęło 87 uczniów w czterech oddziałach: 1 oddział
 kl. I, 2 oddziały kl. II i 1 oddział kl. III. Każdy nowy rok szkolny, także i ten przyniósł 
ze sobą zmiany. 
Nauczyciele języka rosyjskiego i fizyki Teofil Szopa i Stanisław Leśniak odeszli, 
a na ich miejsce zatrudniono nauczyciela Zasadniczej Szkoły Zawodowej 
w Radomiu- Bronisława Majewskiego. Dotychczasowy kierownik internatu i były dyrektor szkoły Kazimierz Hornberger odszedł na emeryturę. Obowiązki kierownika internatu przejął Tadeusz Brudny.. W pracy wychowawczej pomagali mu Tadeusz Lipińki i Tadeusz Dziedzicki, sprawując opiekę nad 65 uczniami, w wymiarze pół etatu każdy. Odeszli również w celu odbycia zasadniczej służby wojskowej Zenon Kurkowski i Stanisław Mariak. Odszedł również dotychczasowy kierownik warsztatów szkolnych- Stanisław Gnojek(Tomaszewski),
a jego miejsce zajął Stefan Jankowski. Od 1 stycznia 1959r. pracownikiem biura warsztatowego został Zbigniew Paszkowski.
            Zapisy źródłowe zawierają wiele informacji o działalności warsztatów szkolnych, 
co pozwala nam stwierdzić, że były one nieodłączną częścią szkoły, a jednocześnie bardzo ważną bazą dydaktyczną, gdzie młodzież miała możliwość rozwijać i realizować swoje zainteresowania i cele.
            Zdobyta w poprzednich latach baza lokalowa warsztatów, umożliwiła koncentrację kierownictwa i nauczycieli zawodu na szkolenie produkcyjne. Jak informuje Kronika Szkoły z lat 1948-1976  Szkoła Drzewna w Garbatce zajęła czołowe miejsce w skali wojewódzkiej , spośród małych szkół które przodowały w wynikach szkoleniowych.
            Korzystne dla szkoły okazało się oddanie do użytku budynku gospodarczego, gdzie usytuowano sanitariaty z wodą, śmietnik, pralnię do prania bielizny internackiej, doprowadzono również wodę do kuchni i pralni. Zorganizowano również pomieszczenie na hodowlę trzody, dzięki czemu młodzież w internacie uzyskała lepszą jakość posiłków, a także magazyn materiałów produkcyjnych warsztatów oraz ślusarnię do drobnego remontu maszyn i urządzeń.
            Mimo tych zdobyczy szkoła posiadała liczne braki, na czoło których wysunęła się budowa internatu i dalsza rozbudowa warsztatów. Przyznany kredyt w wysokości 47.000 złotych miał się stać podwaliną do dalszej rozbudowy szkoły. Niestety zaniedbania ze strony Zarządu Inwestycji Szkolnych W.R.N. w Kielcach unicestwiły plany. Limit na budowę internatu i rozbudowę warsztatów przyznany na 1958r.przepadł. 
            W roku szkolnym 1959/60 szkoła rozszerzyła swoja ofertę edukacyjną o nowy dział- tapicerski. 105 uczniów rozpoczęło naukę w trzech klasach stolarskich i jednej tapicerskiej. W związku z utworzeniem nowego kierunku kształcenia, zatrudniony został Józef Olszewski- absolwent Zasadniczej Szkoły Zawodowej w Słupsku-czeladnik tapicerski, który prowadził lekcje technologii w klasie tapicerskiej oraz nauczał praktycznej nauki zawodu w tej klasie.
Pracę podjął również Jerzy Siemianowski- absolwent Technikum Przemysłowo Pedagogicznego w Łomży, który prowadził zajęcia praktycznej nauki zawodu w klasie
 I stolarskiej i kontrolę techniczną w warsztatach szkolnych. Zatrudniony został również Stefan Kuligowski, który w wymiarze pół etatu objął wychowawstwo w internacie, a także praktyczną naukę zawodu na dziale klejarni. W maju 1960r. odszedł w celu odbycia zasadniczej służby wojskowej Jerzy Wroński.

            Przydział przedmiotów w roku szkolnym 1959/60 był następujący:

Stanisław Treliński dyrektor szkoły objął matematykę we wszystkich klasach oraz higienę
 w kl. II stolarskiej.
Bronisława Hornberger nauczała języka polskiego i historii, Bronisław Majewski języka rosyjskiego i fizyki, Tadeusz Dziedzicki objął materiałoznawstwo, rysunek zawodowy 
i technologię drewna.
Tadeusz Lipiński prowadził zajęcia z organizacji przedsiębiorstw, zajęcia praktyczne 
w kl. III, Kółko twórczości technicznej oraz 21 godz. jako wychowawca w internacie.
Tadeusz Brudny pełnił w dalszym ciągu funkcję kierownika internatu a także prowadził zajęcia wychowania fizycznego.
Nauczycielami zawodu byli:
Stefan Jankowski- kierownik warsztatów
Tadeusz Lipiński-nauczyciel obróbki ręcznej
Stanisław Duplik-nauczyciel wykańczalni
Stefan Kuligowski-nauczyciel w klejarni
Kazimierz Mazur-nauczyciel obróbki ręcznej
Jerzy Siemianowski-nauczyciel obróbki ręcznej
Jerzy Wroński-nauczyciel obróbki ręcznej
            
Obsadę administracyjną tworzyli:

Wanda Brudna-sekretarz szkoły, żona kierownika internatu Tadeusza Brudnego, została zatrudniona na miejsce Stanisława Miłosza
Teresa Kęska-księgowa szkoły
Eugenia Janiszewska-księgowa internatu
Bernard Dreszer-księgowy warsztatów
Zbigniew Paszkowski-pracownik biura warsztatowego
Julian Kuc -intendent internatu
 Marian Kapciak -intendent warsztatów
Władysław Hajduk -pracownik gospodarczy szkoły
Janina Adamiec-kierownik kuchni
Helena Brzezińska -pracownik kuchni
Maria Karbownika -pracownik kuchni
Helena Kiełbasa-sprzątaczka szkoły
Zofia Krawczyk-sprzątaczka szkoły
Józefa Gogacz -pracownik pralni
Jan Rokita-stróż nocny oraz pracownik gospodarczy szkoły.
            Dostępne źródła poświęcają wiele uwagi warsztatom szkolnym, z czego wynika że prosperowały one w tym czasie dość dobrze. Produkowano meble do kompletów kuchennych oraz łóżka, szafy ubraniowe, toaletki, szafki nocne, stoły okrągłe, a także przygotowywano nowe przedmioty na wystawę okręgową w Kielcach. Nowoutworzony dział tapicerski otrzymał nowe maszyny, produkowano materace oraz kozetki.
            Zachowały się również wzmianki o aktywności młodzieży szkolnej, która angażowała się przy remontach ulic Garbatki-Letnisko. Pod opieką nauczycieli: Stanisława Durlika, Tadeusza Dziedzickiego, Tadeusza Brudnego i Tadeusza Lipińskiego wyremontowano
 i wyrównano nawierzchnię ulicy Generała Świerczewskiego (dzisiejsza H. Lewandowicz). 
Za pieniądze uzyskane z wynagrodzenia za ten czyn, młodzież zakupiła telewizor marki „Belweder”.

 

Absolwenci Zasadniczej Szkoły Drzewnej w Garbatce-Letnisku
Lata nauki 1957-1960
Wychowawca Tadeusz Dziedzicki

            W nowym roku szkolnym 1960/61 rozpoczęło naukę 155 uczniów. Klasa I stolarska liczyła 36 uczniów, II stolarska 23, III stolarska 25, I tapicerska 45, II tapicerska 24.
W związku z rozszerzeniem o I klasę działu tapicerskiego zatrudniono absolwentkę Zasadniczej Szkoły Zawodowej w Słupsku Barbarę Piskor, na stanowisko nauczyciela zawodu. Nastąpiły również zmiany personalne wśród dotychczasowych pracowników. Odeszli nauczyciele zawodu: Stefan Kuligowski i Jerzy Siemianowski, a także pracownik biura warsztatowego Zbigniew Paszkowski. Po odbyciu czynnej służby wojskowej powrócili do pracy w szkole Zenon Kurkowski i Stanisław Mariak. Do pracy powrócił również Stanisław Gnojek(Tomaszewski).
 Na terenie szkoły istniały następujące organizacje zrzeszające młodzież:
Samorząd Szkolny-opiekun Bronisława Hornberger
Związek Młodzieży Socjalistycznej-opiekun Stanisław Durlik
Związek Harcerstwa Polskiego-opiekun Barbara Piskor
Szkolna Kasa Oszczędności-opiekun Tadeusz Lipiński
Drużyna PCK-opiekun Stanisław Mazur
Towarzystwo krzewienia Kultury Fizycznej (TKKF)-opiekun Stanisław Makarski.
Zachowały się również informacje o działających na terenie szkoły kołach zainteresowań. Kołem twórczości technicznej opiekował się Zenon Kurkowski, 
Sekcję chóralno-muzyczną prowadził A. Winkiel,
Sekcję recytatorsko-teatralną prowadziła Bronisława Hornberger.
 
            Mimo dużego zainteresowania jakim cieszyła się szkoła w środowisku lokalnym 
i poza nim, wciąż istniały problemy, które przede wszystkim dotykały bazy lokalowej szkoły, internatu, a także warsztatów, które mimo że dość dobrze prosperowały odczuwały ciasnotę
 i brak nowoczesnych maszyn. Pomimo tego wyprodukowane dobrej jakości wyroby, cieszyły się zainteresowaniem nabywców, mi. instytucji powiatowych, sklepów meblowych 
w Kielcach, Radomiu i Pionkach. Nabywcami byli też często mieszkańcy Garbatki i okolic. Powodzeniem cieszyły się również meble tapicerskie, stanowiące połowę rocznej produkcji warsztatów szkolnych.
            Owy rok szkolny 1960/1961 obfitował w liczne imprezy i uroczystości. Jedną z nich był udział szkoły w dn. 15 lutego1961r. w mistrzostwach powiatowych szkół średnich
 w tenisie stołowym, w których drużyna SKS uzyskała  tytuł mistrza powiatu. Sukcesem dla szkoły było również zdobycie w dn. 11 marca 1961r.tytułu wicemistrza województwa przez ucznia kl. II tapicerskiej Andrzeja Sykulskiego, na wojewódzkich mistrzostwach juniorów 
w tenisie stołowym.
            W dniach 2-6 maja 1961r. odbyła się wycieczka krajoznawcza do Gdańska. 
W wycieczce brało udział 105 osób, rolę opiekunów nad młodzieżą szkolną pełnili nauczyciele i pracownicy: dyrektor Stanisław Treliński, Tadeusz Brudny, Wanda Brudna, Stanisław Makarski, Tadeusz Lipiński, Tadeusz Dziedzicki, Zenon Kurkowski, Jerzy Wroński. Z Garbatki wyruszono pociągiem do Warszawy, a stamtąd do Gdańska statkiem „Racławice” wzdłuż brzegów dolnej Wisły.
            W drodze do Gdańska zwiedzono Włocławek i Toruń. W Gdańsku młodzież zwiedzała zabytki miasta, a także Westerplatte, Katedrę w Oliwie oraz Technikum Przemysłu Drzewnego, gdzie kontynuują naukę absolwenci naszej szkoły.
            W drodze powrotnej wycieczkowicze zwiedzili Grudziądz i Płock. Wycieczka wśród uczestników pozostawiła miłe i niezapomniane wrażenia.
            W dniu 24 czerwca 1961r., 23 uczniów po odbytym nieco wcześniej egzaminie zawodowym, otrzymało świadectwa ukończenia szkoły. Większość z nich zadeklarowała kontynuowanie nauki w Technikum Przemysłu Drzewnego w Gdańsku i Bydgoszczy oraz 
w Technikum Przemysłowo Pedagogicznym w Łomży.

Wykaz absolwentów-patrz ABSOLWENCI SZKOŁY


Technikum Przemysłowo Pedagogiczne w Łomży


W nowym roku szkolnym 1961/62 rozpoczęło naukę 179 uczniów, w dwóch działach stolarskim i tapicerskim, liczącym po trzy klasy każdy.
 W obsadzie personalnej nastąpiły pewne zmiany. Odszedł Stanisław Mariak
 i J. Olszewski. Nowymi pracownikami pedagogicznymi szkoły zostali Józef Cieszkowski 
i Zdzisław Wojciechowski- nauczyciele zawodu oraz Janusz Jaśkiewicz- wychowawca internatu. 
W  listopadzie 1961 r. internat otrzymał nowy budynek, co miało wpływ na polepszenie warunków mieszkaniowych młodzieży. 
Wiosną 1962r. oddano do użytku ogród internacki, nad którym opiekę sprawowała młodzież wraz z nauczycielami- Stanisławem Mazurem i Stanisławem Gnojkiem (Tomaszewskim).
Zachowały się również informacje o wycieczkach szkolnych, organizowanych przez młodzież i pedagogów. Jedną z najbardziej udanych była wycieczka w Bieszczady, 
w dn. 10-12 maja 1962r. w której uczestniczyło ok. 70% młodzieży szkolnej.

            W roku szkolnym 1962/63 szkoła posiadała 217 uczniów.
Obsada pedagogiczna uległa pewnym zmianom. Odeszli ze szkoły: Barbara Piskor, Zdzisław Wojciechowski i Janusz Jaśkiewicz. Nowym pracownikiem szkoły został Jan Kłos- nauczyciel zawodu działu tapicerskiego oraz W. Mikulska-nauczycielka języka rosyjskiego.
            Na przełomie lutego i marca rozpoczęła się IV Olimpiada Szkolnych Lig Quizowych.
Wśród uczestników największa liczbę punktów zdobyli: Tadeusz Strzelczyk, Kazimierz Choiński, Władysław Pietrasik z kl. III tapicerskiej oraz Andrzej Kowalczyk i Eugeniusz Misiurek z kl. III stolarskiej.
W kwietniu 1963r. uczniowie Ci brali udział w kolejnym etapie Olimpiady, który miał miejsce w Radomiu. Spośród 14 startujących szkół, grupa naszych uczniów zdobyła III miejsce.
            Kolejny rok szkolny1963/64 wniósł w życie szkoły kolejne zmiany.
Odszedł nauczyciel przedmiotów zawodowych-Tadeusz Lipiński na równoległe stanowisko do szkoły przyzakładowej w Wyszkowie. Zatrudniony został nowy wychowawca internatu Wincenty Przegrałek, były dyrektor szkoły ogólnokształcącej. Prace podjęła również Janina Maj, która pełniła obowiązki pomocnicy księgowego warsztatów szkolnych.
            W tym roku szkolnym klasy II i III stolarskie odbyły wycieczkę do Zakopanego, zimą 1963r. W dniach 25 i 26 maja 1964r. odbyła się wycieczka ogólnoszkolna do Kazimierza Dolnego i Puław. Kierownikiem wycieczki był Tadeusz Dziedzicki. Zarówno jedna jak
 i druga wycieczka pozostawiły na uczestnikach miłe wrażenia.
            W roku szkolnym 1964/65 zaszły niewielkie zmiany w organizacji szkoły. Do klas pierwszych przyjęto1i ½ klasy o kierunku stolarz i ½ klasy o kierunku tapicer. W zmianach tych kierowano się przede wszystkim możliwościami zatrudniania absolwentów.
            Ze względu na zmniejszoną liczbę młodzieży na dziale tapicerskim zostali zwolnieni 
z pracy dwaj nauczyciele zawodu: Józef Cieszkowski i Ryszard Turek. Poza tymi zmianami obsada pedagogiczna i administracyjna szkoły pozostała bez zmian.
            Kronika Szkoły zawiera ogólne informacje z życia szkoły. Odnotowano uczestnictwo młodzieży w wycieczkach, m.in. do Warszawy w dn.15 października 1964r. w której brali udział uczniowie kl. I-wszych, a w marcu 1965r. młodzież zwiedzała Zakopane i Tatry.

Uroczyste zakończenie roku szkolnego miało miejsce 24 czerwca 1965r. Szkołę ukończyło 64 absolwentów. Jak informują dostępne źródła większość z nich znalazła
zatrudnienie w Kozienickiej Fabryce Mebli.

Wykaz absolwentów-patrz ABSOLWENCI SZKOŁY
            
Naukę w nowym roku szkolnym 1965/66 rozpoczęło 205 uczniów. 
Wychowawstwo w poszczególnych klasach sprawowali:
kl. I stolarska – Stanisław Mazur
kl. II stolarska- Stanisław Treliński
kl. III stolarska – Tadeusz Brudny
kl. I stolarsko-tapicerska Tadeusz Dziedzicki
kl. II stolarsko – tapicerska  Zenon Kurkowski
kl. III stolarsko- tapicerska Bronisława Hornberger

Obsadę personalną tworzyli:
Dyrektor Szkoły – Stanisław Treliński
Kierownik warsztatów szkolnych – Stefan Jankowski
Kierownik internatu – Tadeusz Brudny

Wykładowcami poszczególnych przedmiotów byli:
Stanisław Treliński – matematyka
Bronisława Hornberger – język polski, historia, nauka o Polsce
Adolf Jaskot – fizyka, elektrotechnika
Tadeusz Dziedzicki – materiałoznawstwo, technologia, rysunek zawodowy
Zenon Kurkowski – materiałoznawstwo, technologia, rysunek zawodowy
Tadeusz Brudny – higiena, wychowanie fizyczne

 

 

Nauczycielami zawodu byli:
Stanisław Mazur – obróbka ręczna
Stanisław Durlik – obróbka ręczna
Czesław Kryszewski – obróbka ręczna
Kazimierz Tomaszewski – obróbka maszynowa
Kazimierz Mazur – obróbka maszynowa
Stanisław Gnojek ( Tomaszewski)- dział wykończalni
Krystyna Jurek – dział tapicerski
Zenon Kurkowski – dział tapicerski

Obsada administracyjna:
Wanda Brudna – sekretarz szkoły
Eugenia Janiszewska – księgowość szkoły i internatu
Janina Maj, Bernard Dreszer – księgowość warsztatów szkolnych
Marian Kapciak – magazynier warsztatów szkolnych
Jan Smoliński - zaopatrzenie warsztatów szkolnych
Stanisław Makarski – intendent i magazynier szkoły
Janina Adamiec – kucharka internatu
Sabina Zawadzak, Maria Karbownika – pomoc kucharki
Jan Rokita – woźny szkoły
Władysław Hajduk – stróż nocny
Zofia Krawczyk – pracownik obsługi internatu
Janina Siębor – sprzątaczka szkolna
Józefa Kurp – sprzątaczka internatu
Balbina Chałdaś – sprzątaczka warsztatowa

            Młodzież oprócz uczestnictwa w zajęciach lekcyjnych, brała również udział w wielu wycieczkach i imprezach szkolnych. 
Począwszy od września 1965r. czterdziestu uczniów rozpoczęło naukę pływania na basenie krytym w Pionkach, z czego trzydziestu ośmiu otrzymało karty pływackie.                W listopadzie drużyna harcerska brała udział w Apelu ogłoszonym przez Komendę Główną ZHP, pod hasłem „Odnajdziemy i otoczymy opieką miejsca poległych w walce 
z okupantem”. 
W grudniu klasy pierwsze uczestniczyły w wycieczce do Fabryki Mebli 
w Kozienicach, w celu zapoznania się z urządzeniami i produkcją mebli. W styczniu młodzież wraz z nauczycielami i pracownikami administracyjnymi szkoły uczestniczyła w spektaklu 
pt. „Wesele” ST. Wyspiańskiego. 
            15 maja 1966r. drużyna PCK brała udział w powiatowych zawodach sanitarnych 
i zajęła pierwsze miejsce. W dniach 16-19 maja 120 osób, w tym 10 opiekunów wzięło udział w wycieczce statkiem Warszawa- Gdańsk. Po drodze zwiedzano Włocławek, Toruń, Płock, Grudziądz, Gdańsk, Sopot.
            24 czerwca uroczyście zakończono rok szkolny. Świadectwo ukończenia otrzymało 
62 uczniów. 

Wykaz absolwentów- patrz ABSOLWENCI SZKOŁY

            W roku szkolnym 1966/67 Zasadnicza Szkoła Drzewna posiadała dwa działy: stolarski i tapicerski o trzyletnim cyklu nauczania. Ogółem szkoła liczyła 220 uczniów, w tym 51 dziewcząt. Wychowawstwo w klasach pierwszych pełnili: kl. I stolarska- Tadeusz Brudny, 
kl. I tapicerska Bronisława Hornberger.

Na terenie szkoły istniały następujące organizacje uczniowskie:

Samorząd Szkolny- opiekun Tadeusz Dziedziczki
Związek Młodzieży Socjalistycznej- opiekun Czesław Karczewski
Związek Harcerstwa Polskiego-opiekun  Stanisław Makarski
Polski Czerwony Krzyż – opiekun Stanisław Mazur
Szkolna Kasa Oszczędności- opiekun Stanisław Gnojek(Tomaszewski)
Spółdzielnia Uczniowska-opiekun Albin Purc
            Z dostępnych informacji źródłowych wynika, że w tym roku szkolnym pracę podjęła Jadwiga Trelińska. Jako nauczycielka języka rosyjskiego oraz Albin Purc - nauczyciel technologii. Dozorcą nocnym został Władysław Gazda. Poza tym nie odnotowano innych zmian w składzie personalnym szkoły.
 Zachowały się również informacje, związane z życiem artystycznym szkoły. W tym roku szkolnym obchodzono 1000-lecie Państwa Polskiego i z tej okazji odbyła się uroczysta akademia, na której nauczycielka języka polskiego Bronisława Hornberger wygłosiła referat poświęcony tej uroczystości, a także miał miejsce występ zespołów recytatorskiego 
i chóralno-muzycznego.
            Szkoła brała również udział w Konkursie BHP zorganizowanym przez Ministerstwo Oświaty. W województwie kieleckim zdobyła IV miejsce i uzyskała nagrodę. 
Pod koniec czerwca 1967r. szkołę ukończyło 56 uczniów: 27 stolarzy i 29 tapicerów, w tym 
9 dziewcząt.

Wykaz absolwentów- patrz ABSOLWENCI SZKOŁY

            W nowym roku szkolnym 1967/68 naukę rozpoczęło 215 uczniów, w tym 94 dziewcząt. Wychowawstwo w klasach I-wszych objęli: I a (stolarska) Stanisław Mazur
I b (tapicerska) Stanisław Treliński.
            Dostępne źródła informują, że pracę podjął Włodzimierz Talarkiewicz - nauczyciel technologii i materiałoznawstwa oraz sprawował opiekę nad Szkolnym Kołem Sportowym.
            Z licznych imprez, które miały miejsce w tym roku szkolnym na szczególną uwagę zasługuje uroczystość związana z 20-leciem istnienia szkoły, która odbyła się w dniu 
15 czerwca 1968r. Zapisy źródłowe informują o przebiegu tej uroczystości, na którą przybyli delegaci Kuratorium oświaty w Kielcach, przedstawiciele innych szkół zawodowych, absolwenci, miejscowa społeczność. 
            Podczas uroczystości wizytator szkół Piotr Kubeczko wygłosił przemówienie,
 w którym wymienił osiągnięcia szkoły pod względem dydaktycznym, wychowawczym, organizacyjno gospodarczym i produkcji warsztatowej, podkreślając niezmierzony trud dyrekcji i grona pedagogicznego włożony w rozwój szkoły i proces edukacyjny młodzieży.

Lata 1968-1978

w przygotowaniu